خواص سنگدانه

با توجه به اینکه سنگدانه ها حداقل سه چهارم حجم بتن را شامل می شوند، تعجب آور نیست که کیفیت آنها از اهمیت بالایی برخوردار باشد. سنگدانه ها نه فقط می توانند مقاومت بتن ساخته شده را محدود نمایند (زیرا سنگدانه های با خواص نامطلوب نمی توانند بتن پر قدرتی را تولید نمایند)، بلکه خواص آنها به میزان بالایی بر دوام و عملکرد سازهای بتن نیز تاثیر می گذارد.

در ابتدا به دلایل اقتصادی، سنگدانه ها را به عنوان موادی پر کننده و پخش شده در داخل خمیر سیمان در نظر می گرفتند. به هر حال، می توان از دیدگاه دیگری نیز به این مساله نگاه کرد و سنگدانه ها را به عنوان مصالحی در نظر گرفت که به وسیله خمیر سیمان به مجموعه ای یکپارچه تبدیل شده اند (مانند آجر کاری). در حقیقت سنگدانه ها کاملا خنثی و پرکننده نمی باشند و خواص فیزیکی، گرمایی و در بعضی مواقع خواص شیمیایی آنها نیز بر عملکرد بتن تاثیر می گذارد.

سنگدانه ها از سیمان ارزانتر هستند و بنابراین، افزایش مقدار سنگدانه ها در مخلوط بتن تا حداکثر ممکن، و کاهش مقدار سیمان تا حداقل ممکن، اقتصادی است. ولی اقتصادی بودن، تنها دلیل به کار بردن سنگدانه ها در بتن نیست، بلکه کاربرد آنها امتیازات فنی قابل ملاحظه ای نیز برای بتن دارد. ثبات حجمی سنگدانه ها و دوام بیشتر آنها نسبت به خمیر سیمان خالص هیدراته، از این امتیازات می باشد.